Murenam te accusante defenderem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Qui est in parvis malis.

Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? An tu me de L. An eiusdem modi? Sed fac ista esse non inportuna; Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Quid censes in Latino fore?

Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Duo Reges: constructio interrete. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Quid sequatur, quid repugnet, vident. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. An nisi populari fama? Videsne quam sit magna dissensio? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Comprehensum, quod cognitum non habet? Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.

Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Age sane, inquam. Si longus, levis; Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Odium autem et invidiam facile vitabis. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Laboro autem non sine causa; Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Scisse enim te quis coarguere possit? Nihilo magis. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Itaque fecimus. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Explanetur igitur. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.