Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Duo Reges: constructio interrete. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Si quae forte-possumus. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Graccho, eius fere, aequalí? Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?

Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quo tandem modo? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

Sed haec nihil sane ad rem; Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.